Alternatieve fotografische processen

Zerochrome-SbQ

Simone Simoncini en Kees Brandenburg onderzoeken een nieuwe niet-toxische methode voor het afdrukken van pigmentpolymeer, als alternatief voor het gebruik van de giftige dichromaten.

Schrijver en fotografie / Simone Simoncini en Kees Brandenburg

---

Ons motief

In dit artikel delen we de resultaten die we hebben behaald met een nieuwe emulsie voor pigmentprinten als een serieus alternatief voor dichromaten. Het toont zeer interessante kenmerken op het gebied van stabiliteit, houdbaarheid, afwezigheid van vlek en lichtgevoeligheid.

Voor de eenvoud hebben we het proces Zerochrome-SbQ (afkort: Z-SbQ) genoemd.

Het proces zelf is ongeveer hetzelfde als gom of caseïneprinten als de fasen hetzelfde zijn: maak een gevoelige gepigmenteerde mix, coat, blootstellen, ontwikkelen.

Simpel, we willen niet misleidend zijn. We denken dat er waarde is in historisch onderzoek om de oude processen in leven te houden, maar er is ook waarde bij het toepassen van veiligere en meer geavanceerde technologie op ons praktijkgebied als het beschikbaar komt.

Historisch gezien zijn technieken op basis van een colloïde die een pigment vasthoudt en het beeld vormt met de werking van een fotokruiswart, generiek beschreven als “directe koolstof”, wat betekent dat er geen overdracht bij betrokken is, maar we denken dat dat ook misleidend zou zijn. Dus we geven er de voorkeur aan om alleen maar te wijzen op waar we ons op hebben gericht, dat wil zeggen, het vinden van een niet-toxische alternatieve mix voor direct pigmentprinten.

Wij willen graag een overzicht geven van de betekenis van innovatie op ons drukgebied met de hand met behulp van oude technieken.

In 2017 werden dichromaten in de EU verboden. Om preciezer te zijn, is het gebruik ervan beperkt door strenge regelgeving. Het gebruik ervan is illegaal, tenzij specifiek door de bevoegde autoriteit toestemming is verleend. Het is niet nodig om te zeggen dat individuen niet vallen in de categorie van degenen die dergelijke vergunningen kunnen aanvragen.

Wat we doen, als het onderzoeken van kunstenaars, is onszelf niet te vertegenwoordigen als alchemistische leerlingen. We proberen gewoon slim te zijn en op onze drukwerk de beste technologie toe te passen die beschikbaar is in termen van toxiciteit, gebruiksgemak, houdbaarheid, op een haalbare manier.

Evenmin proberen we de industriële prentkunst na te bootsen; gewoon door de gefereerde bibliografie bladeren, zal duidelijk maken dat we eigenlijk niets “ontdekken”.

In dit artikel richten we ons op de chemie van SbQ en de aanpassing aan onze doelen. Indicaties over papier, papier maat en pigmenten moeten worden beschouwd als het delen van ideeën in plaats van instructies. Om de concepten volledig te benutten, is het goed voor de lezer om een vrij goede kennis te hebben van technieken voor colloïdedruk, zoals gombichromaat, caseïne of koolstofoverdracht. We behandelen niets specifieks over kalibratie, curven, negatieven enzovoort, omdat alle principes nog steeds van toepassing zijn en sommige stappen van iemands workflow zeker moeten worden aangepast.

Na een eeuw chroom

Toen gom bichromaat werd uitgevonden in de late XIXe eeuw, waren er alleen anorganische dwarslinkers zoals dichromaten beschikbaar, omdat het hele veld van de polymeerwetenschap nog moest komen.

Chroomzouten werken op elke vorm van colloïde, dus al bijna een eeuw is het het wapen bij uitstek ^voor een verscheidenheid aan technieken, zowel industrieel als zelfgemaakt.

Hoewel ze erg giftig zijn, zijn ze goedkoop, stabiel, werken ze met vrijwel elke crosslinkable stof (gum arabic, gelatine, caseïne, enzovoort) en het proces om een gevoelige mix te verkrijgen is vrij eenvoudig. Meet, meng, coaten, ontwikkelen en uw print is goed om te gaan.

In de afgelopen decennia speelden printers zoals wij met deze chemicaliën, vertrouwend op kleine hoeveelheden en zorgvuldig beheerden ze om het gezondheidsrisico voor onszelf en het milieu te minimaliseren.

Ondertussen heeft de drukkerij honderden verschillende oplossingen ontwikkeld om een pigment aan papier te binden, en een hele tak van chemie is gewijd aan het verband van colloïden. In het bijzonder, hoe u licht kunt gebruiken om polymeren te kruisen, hetzij op basis van eiwitten of polysaccharide. Het is moeilijk om zelfs maar de enorme verscheidenheid aan chemicaliën en technieken samen te vatten die zijn gepatenteerd en / of waarnaar wordt verwezen in de technische papers van polymeerwetenschap en aanverwante gebieden. UV-gevoelige foto-initiators worden niet alleen in de printwereld gezien, maar worden ook veel gebruikt in elektronische lithografische productieprocessen met componenten en microchips. In de medische wereld worden steeds meer hydrogels met niet-toxische foto-initiators zoals riboflavine (vitamine B2) gebruikt. 3D-printers werken ook met UV-hardingsverbindingen. Bio-gebaseerde hydrogels kunnen 3D-geprint en UV-gehard zijn om lichaamsweefsel te vervangen.

Maar natuurlijk zijn de meeste technieken veel te uitgebreid en duur om zelfs maar na te denken over het toepassen ervan “met de hand”. Men denkt dat ze sterk industriële processen zijn, op grote schaal, in een strak gecontroleerde omgeving en vaak met behulp van speciaal ontworpen apparaten die speciaal zijn ontworpen voor een bepaald doel en om grote volumes te verwerken (coatingmachines, mengmachines, droogkasten en zo).

Onder de tientallen beschikbare foto-initiators en fotocrosslinkers ²zou de overgrote meerderheid nooit van belang kunnen zijn als “onze” dichromaatvervanger vanwege:

• toxiciteit: veel zijn giftig; misschien niet zo veel als dichromaten, maar niet op een vriendelijke manier worden behandeld
• Wateronoplosbaarheid: veel zijn alleen oplosbaar in organische oplosmiddelen en u wilt dichromaten niet vervangen door iets dat moet worden verdund met tolueen of chloroform, toch?
• Beschikbaarheid: velen zijn bedoeld voor grootschalig gebruik en hebben een speciale toeleveringsketen; u hebt eenvoudig geen plaats om ze te bestellen en/of de potentiële leverancier hoeft u gewoon vijftig kilogram te kopen voor duizend euro en vijftig levenslang gebruik
• Prijs: veel zijn gewoon te duur om in overweging te worden genomen.

In de afgelopen jaren hebben we allebei verschillende substituten en combinaties van fotocrossers en colloïden onderzocht (hoewel op een volledig onafhankelijke manier).

Vooral Diazo ³ en DAS ⁴ en hun mogelijke “metgezellen” zoals Arabische gom, caseïne, PVP ⁵, PVOH, chitosan, en we waagden ons beiden in de meer biocompatibele chemicaliën zoals riboflavine, natriumbenzoaat en dergelijke.

Hoewel het in sommige opzichten perfect werkt (DAS is bijvoorbeeld de nieuwe standaard voor koolstofafdrukken geworden) en in sommige andere veelbelovende problemen hebben de neiging om rond te blijven, zoals vlekken en soms een lage gevoeligheid. Beitsing is veruit het hoofdvraagstuk in directe alternatieve technieken ⁶.

In 2021, tijdens het zoeken naar diazo-gerelateerde materialen en andere ideeën die mogelijk afkomstig zijn van de wereld van zeefdruk, raakte Simone’s aandacht onder de aandacht van een andere veelbelovende chemische stof, SbQ.

Door kruisverwijzende informatie over producten uit de drukkerij, octrooi-informatie en onderzoekspapers, bleek het een serieuze kandidaat te zijn voor het vervangen van chromaat. In het begin leidde de hoeveelheid informatie tot het verwerken ervan om het project opzij te zetten, maar aan het einde van 2022 was er een kans om het proces te analyseren en een beter begrip te krijgen van hoe het werkt.

SbQ en PVOH

SbQ staat voor N-methyl-4-(p-formylstyryl)pyridineiummethylsulfaat. Deze intimiderende naam is slechts een van de vele varianten waarnaar in de wetenschappelijke en technische artikelen wordt verwezen. Het CAS-nummer is: 74401-04-0. Het acroniem SbQ komt van: S tot b azolium Q uaternized. SbQ werd voor het eerst bedacht door Dr. Kunihiro Ichimura van het Japanse Onderzoeksinstituut voor Polymeren en Textiel en tegelijkertijd gepatenteerd namens het Japanse ministerie van Handel en Industrie⁷. Waarom vinden we dit leuk in het bijzonder?

Heel eenvoudig. Het gaat om:

• In water oplosbaar
• Op grote schaal gebruikt in de zeefdrukindustrie
• Vrij goedkoop
• Zeer gevoelig voor UV-licht dicht bij het zichtbare spectrum
• Niet een bekend carcinogeen/teratgeen middel zoals dichromaten
• Bekend om een lange houdbaarheid te hebben
• Geen speciale behandeling nodig, zoals bijvoorbeeld diazo die moet worden gekoeld
• waarvan bekend is dat hij geen duistere reactie heeft
• Alleen licht geelachtig bij in oplossing en laat geen zichtbare vlek achter
• De zeer lage concentratie van de SbQ-groepen laat de PVOH vrijwel onveranderd en maakt het lichtgevoelig

SbQ kan polyvinylalcohol (PVOH, ook wel PVA genoemd) omzetten in een lichtgevoelige verbinding zonder de kenmerken te veranderen.

PVOH is een van de meest voorkomende vervaardigde polymeren en de flexibiliteit ervan zorgt voor de meest uiteenlopende toepassingen. Houd er rekening mee dat het acroniem PVA soms misleidend kan zijn, omdat het een acroniem is dat vaak ook wordt gebruikt voor P oly v inyl ac etate (PVAc). Dit zijn twee totaal verschillende dingen, ook al zijn ze met elkaar verbonden. Polyvinylacetaat staat bekend als de witte boekband en houtbewerkingslijm en zal hier niet werken. Polyvinyl Alcohol wordt gebruikt in verschillende doorzichtige lijmen. Het is niet giftig en biocompatibel. De lijm die je op de achterkant van postzegels likt is ook gemaakt van polyvinylalcohol. In zijn ruwe vorm wordt het als witte doorschijnende korrels verzonden. Merknamen zijn onder andere Mowiol, Poval.

Voor onze tests hebben we een algemeen beschikbare PVOH 4-88 gebruikt.
Voor degenen die geïnteresseerd zijn, betekent de formule 4-88 twee dingen:

4 is de relatieve viscositeit. Hoe hoger het getal, hoe meer stroperig een oplossing van het polymeer in een bepaalde concentratie is. Dit speelt een cruciale rol in ons vakgebied en vertelt ons hoe gemakkelijk het is om te coaten met het gegeven soort PVOH.

88 verwijst naar de mate van hydrolyse (of verzeping). Zonder al te technisch te zijn, hoe lager het getal, hoe meer oplosbaar de PVOH in koud water is. Vice versa voor hogere aantallen. Je moet een omgekeerd gedrag verwachten in heet water. Dat wil zeggen, een zeer oplosbare PVOH in koud water (lage hydrolysekwaliteit) heeft de neiging om gel wanneer warmte wordt aangebracht. Vice versa voor zeer gehydrolyseerde PVOH (algemeen aangeduid als “volledig gehydrolyseerd” wanneer het 98% is).⁸ We hebben ook verschillende niveaus van hydrolyse geprobeerd. Poval ^TM 5-74 en 3-83, met vergelijkbare resultaten, het belangrijkste verschil is hoe de emulsie zich verspreidt en op het papier stroomt. In het geval van slechte resultaten is het dus onwaarschijnlijk dat PVOH de schuld is.

De emulsie van Zerochrome-SbQ

SbQ is verkrijgbaar als poeder, geel en zeer oplosbaar in water.
In tegenstelling tot andere chemicaliën die gewoon in de colloïde willen worden gemengd om de gevoelige emulsie te maken, heeft SbQ een chemisch proces nodig dat aan het polymeer wordt dat zelf lichtgevoelig wordt door de gebonden styrylpyridinium-groepen.
Het uitgangspunt is dat de mix tijd, agitatie en een zure katalysator nodig heeft om de reactie te laten plaatsvinden. Het heeft een lange houdbaarheid wanneer het in het donker wordt bewaard en is klaar voor gebruik zonder verdere verwerking.
Als u dus wilt experimenteren, is het handig om een magnetische roerer (niet noodzakelijkerwijs verwarmd) en een schaal te hebben die minstens 1/100 gram kan meten.

Dit is ons basisrecept voor Zerochrome-SbQ emulsie ^9:

PVOH 4-88 5 g
SbQ 0,3 g
85% fosforzuur 0,2 g
Gedistilleerd water 100 ml

De pH van de oplossing neutraliseren
Ammoniak 28% 1 daling

Isopropylalcohol 20 ml
Propyleenglycol van 30 ml voor propyleen

WARNINGWAARSCHUWING: terwijl de andere chemicaliën redelijk veilig zijn om te hanteren, is fosforzuur een krachtige corrosieve chemische stof die ook als roestverwijderaar wordt gebruikt. Gebruik handschoenen bij het hanteren om onbedoeld morsen op handen te voorkomen en draag te allen tijde een beschermende bril.

Het is raadzaam om de SbQ in een beetje water op te lossen, omdat de kleine hoeveelheden in de weegcontainer kunnen leiden tot een aanzienlijk concentratieverschil.

1. Activeer roerder en maak een 5% oplossing die 5 g PVOH oplost in 100 ml gedestilleerd water. Je kunt het krijgen door gewoon de twee te meten en de PVOH aan het water toe te voegen.
2. Voeg het SbQ-poeder oplost toe in het effenen van 1 cc gedestilleerd water
3. Voeg het fosforzuur toe. Je kunt hetzelfde doen als SbQ door het eerst op te lossen in een beetje water.
4. Bedek de container met wat plastic folie om verdamping te voorkomen en af te dekken met aluminiumfolie om in het donker te houden
5. Laat het 12 tot 24 uur duren, omdat de fotosensitiviteit geleidelijk toeneemt terwijl de reactie voortschrijdt.
6. Neuminiseer de emulsie met de ammoniak ¹⁰ terwijl u langzaam roert
7. Voeg de isopropylalcohol en het propyleenglycol toe terwijl u langzaam roert
8. Breng de emulsie in een lichte ondoorzichtige container en label het. Het is een goede gewoonte om de formule en het proces op te merken.

Gevoeligheid neemt in de loop van de tijd ¹¹11 toe, dus het is een goed idee om te standaardiseren en het altijd tegelijkertijd te laten roeren. Maar het lijkt geen invloed te hebben op de lichtgevoeligheid en die bijproducten zullen vrij gemakkelijk worden gewassen bij het afspoelen.

Op dit punt is de SbQ-oplossing klaar, ook al bevat het nog steeds enkele bijproducten zoals overtollige SbQ en zouten afgeleid van de neutralisatie van het zuur ¹².

Om een hogere zuiverheidsemulsie te verkrijgen, zijn er meer goede methoden beschikbaar, maar omdat het gaat om het neerslaan van de hars in aceton, het filteren en wassen met methanol gemengd met een beetje ammoniak, gevolgd door een tweede filtratie, afzetting en oplossing, zouden we zeggen dat ze niet voor de zwakke ogen van het hart 13 zijn¹³. Een haalbare, eenvoudigere maar nog uitgebreide methode is om de oplossing te zuiveren door het gebruik van een milde ionenwisselhar ¹⁴. In de laatste absorbeert de hars het zuur en moet vervolgens worden gefilterd en “opgeladen” om te worden hergebruikt. Hoewel we geen uitgebreide tests op de houdbaarheid hebben uitgevoerd, zou het heel opmerkelijk moeten zijn.

De toevoeging van isopropylalcohol en propyleenglycol is niet strikt noodzakelijk, maar, zoals Kees grondig getest, helpen ze echt bij het coaten van uniforme, sneldrogende lagen met consistentie en gemak.

Het hele proces moet worden gedaan in zwak warm licht. De emulsie moet in het donker worden opgeborgen, zodat ondoorzichtige flessen of vazen het beste werken.

Fijn afstemmen en variaties

Het idee in dit artikel kan worden beschouwd als een algemene workflow die is ontwikkeld om een goede balans te vinden tussen proces-, kosten- en effectiviteitsgemak. We presenteren geen enkele alternatieven omdat het verwarrend zou zijn. Voor de geïnteresseerden wordt in de bibliografie relevant materiaal genoemd.

Sommige opties zijn echter de moeite waard om op te merken, als hints voor verder onderzoek.

Het is mogelijk om een kationische uitwisselingshars ¹⁵ te gebruiken in plaats van een zure katalysator ¹⁶ en de hars aan het einde van de reactie er gewoon uit te filteren. Dit zou een kant-en-klare zoutvrije, pH-neutrale verbinding achterlaten en de hars kan uiteindelijk worden opgeladen volgens de specificaties van het product.

Een andere emulsie met een percentage volledig gehydrolyseerde PVOH kan de waterbestendigheid helpen verhogen en alleen worden gebruikt als een duidelijke laag om te voorkomen dat ze mengen tijdens het borstelen. In dit geval moet de onbelichte gepigmenteerde laag bij kamertemperatuur oplossen en vervolgens de ontwikkelbadtemperatuur moet de heldere laag eronder oplossen, waardoor het gemakkelijker wordt om zuiver wit te bereiken.

Door de SbQ-verhouding en het gebruikte zuur te variëren, kan men een minder of gevoeligere emulsie produceren.

Tips voor het proces

Het gebruik van SbQ is niet nieuw in industrieel drukken, maar voor zover wij weten in ons vakgebied. Hoewel het intuïtief is, is het de moeite waard eraan te denken dat, om het proces niet elke keer een chemietest te laten zijn, we de chemicaliën nodig hebben om met enige tolerantie te werken en een zekere mate van flexibiliteit te behouden, omdat we de nauwkeurigheid die elders standaard zou kunnen zijn, niet kunnen implementeren of zelfs nabootsen.
Laten we de procedure en de grenzen van onze tests onderzoeken, samen met enkele suggesties voor verder onderzoek.

Papier en maat

Over het algemeen werkt glad papier het beste omdat textuur de neiging heeft om ongewenste willekeurige grote stippen naar voren te brengen die vrij moeilijk te verwijderen zijn, waardoor het beeld geen schade berokkent. Het proces is vrij gevoelig voor verschillen in papierafingen. Het nemen van maat gaat helemaal over hechting en het beheersen van vlekken.

Het goede nieuws is dat dit proces vaak geen maatlaag nodig heeft, althans niet op de manier waarnaar vaak wordt verwezen. Niet voor hechting, omdat PVOH veel betere hechtingseigenschappen heeft dan gom, noch voor vlekbeheer zoals we net op het punt staan te beschrijven.

Kees had een echte doorbraak in de procesontwikkeling toen hij dacht gebruik te maken van een eigenschap van PVOH gedroogde film genaamd waterbestendigheid. Om een lang verhaal kort te maken, kun je een laag bedekken, in het donker laten drogen en er vervolgens nog een bedekken zonder dat de onderliggende laagmix met de nieuwe is. Het zal uiteindelijk mengen als men er echt voor gaat, steeds opnieuw poetsen, maar de weerstand is genoeg voor de printer om de nieuwe laag vrij gemakkelijk te coaten.

Met kauwgom arabisch kun je dat niet doen omdat de gedroogde gomfilm zo snel zal smelten dat je eindigt met een rommelige kleverige goo onder je borstel. PVOH maakt het mogelijk.

Wanneer je de gepigmenteerde laag bovenop de heldere laag bedekt, wat er zal gebeuren is dat je de twee lagen samen gaat blootleggen. In de donkere gebieden zullen de twee lagen beide aan het papier blijven plakken. In de hoogtepunten wassen de twee lagen samen in ontwikkeling, waardoor je perfect wit krijgt, omdat het pigment het papieroppervlak nooit heeft aangeraakt. Nogmaals, verwacht niet dat je tien minuten heel hard poetst en toch perfect wit krijgt. En als laatste opmerking over de kwestie moet de lezer erop worden gewezen dat het algehele resultaat afhangt van het gebruikte papier. Papieren met ruwe oppervlakken hebben bijvoorbeeld de neiging om PVOH op te hopen in microzones over het vel, waardoor er minder resultaten zijn dan gladde.

Een echt interessante workflow die we hebben getest, is het gecombineerde gebruik van PVAc-formaat en PVOH-heldere laag. Hieronder vindt u een beschrijving van de workflow.

1. Afmetingen het papier met een verdunde PVAc oplossing. Gamblin SizeTM verdund 1+2 tot 1+4, afhankelijk van het papier bij de hand, kan als referentie worden gebruikt. Laat het drogen.
2. Eenmaal gedroogd, doe je een doorzichtige Z erochrome-SbQerochrome-SbQ-laag en laat je het drogen.
3. Bedek de gepigmenteerde laag bovenop de heldere laag, zoals eerder vermeld.
4. – Expose.
5. Ontwikkelen; ontwikkeling moet vrij snel gebeuren, waardoor er bijna geen vlek of helemaal geen vlek overblijft.
6. Als de ontwikkeling is voltooid, dompel je de print in een zeer verwaterde PVAc-grootteoplossing. Gamblin Size 1+10 kan worden gebruikt als referentie ¹⁷. Hang de print op te drogen.
7. Herhaal de stappen van 2 tot 6 voor de andere lagen.

We hebben zeer interessante resultaten kunnen boeken met deze techniek in termen van gebrek en contrast.

Het mengen van pigmenten

Doe het pigment van keuze in een kleine kom en voeg slechts enkele emulsiedruppels toe. Meng ze om een homogeen mix te krijgen. Voeg de emulsie toe tijdens het roeren. Meestal, met pH-neutrale emulsie, is deze stap vrij eenvoudig.

Coating en het blootleggen

De juiste manier van coaten hangt af van het type PVOH dat wordt gebruikt en de concentratie van de emulsie. We hebben een type met een lage viscositeit als referentie gebruikt, maar we moedigen de lezer aan om te experimenteren.
De gladheid van de coating wordt sterk geholpen door de toevoeging van isopropylalcohol en een weekmachine zoals glycerine of propyleenglycol aan de mix, zoals in het recept.
Drogen is vrij snel en coating kan lang voor blootstelling optreden, omdat er geen donkere reactie is ¹⁸. Dit kan op zijn beurt handig zijn bij het geven van workshops om een deel van het materiaal klaar te hebben.

Zerochrome-SbQ is veel sneller dan dichromaat. De werkelijke gevoeligheid hangt af van een aantal factoren, maar het is ongeveer tien keer hoger. We hebben allebei geëxperimenteerd met UV-bronnen, maar het zou goed moeten zijn om LED-lichtbronnen of halogeen te gebruiken.

Om u op de hoogte te brengen, heeft Simone een standaardtijd van 7 tot 14 minuten met het afdrukken van gomdichromaat met zijn oude plaatbrander, uitgerust met 1200W Philips-zonnelamp. Tijdens de tests werd de bereikte snelheid van sommige van de batches toegestaan voor blootstellingen zo kort als 15 seconden met een gemiddelde van 120 seconden. Kees ontdekte dat zijn standaarduitrusting (Eskofot 245 FFP metaalhaspotplaatbrander) veel te krachtig is en geeft de voorkeur aan een eenvoudige 395nm LED-schijnwerper boven het vacuumframe om de belichting gemakkelijker te beheren. Een bank met UV-fluorescentiebuizen was bruikbaar, maar resulteerde ook in zeer korte tijden, zoals 20 seconden.

Ontwikkelen en spoelen

Over het algemeen wordt de ontwikkeling in water bij kamertemperatuur uitgevoerd. Polyvinylalcohol, met een veel grotere lijmkracht dan gom, heeft de neiging om lastiger te verwijderen, wat normaal resulteert in een dunne gesluierde vlek in de hoogtepunten.

Dit is waar Kees’ intuïtie begint. Sluier kan in grote mate worden overwonnen door een heldere laag te gebruiken voor elke gepigmenteerde laag, zoals hierboven beschreven, omdat de onbelichte emulsie de hoogtepunten beschermt tegen pigment dat aan het substraat kleeft.

Als gevolg hiervan kan bijna alle onbelichte emulsie worden weggespoeld door een beetje schudden in het water. Dunne lagen kunnen zich volledig ontwikkelen in een tijd van 30 seconden.

Fijn afstemmen kan eenvoudig worden gedaan door een fijne spray te gebruiken, door voorzichtig water op de afdruk te borstelen of te gieten.

In de praktijk is geen echte spoeling nodig nadat de ontwikkeling is voltooid. Slechts een snelle onderdompeling in schoon water, genoeg om ervoor te zorgen dat het verdunde pigment in het ontwikkelingsbad volledig wegspoelt.

Broodkruimel

Omdat de polymeerchemie achter ons werk erg complex is, moet men in gedachten houden dat kleine variaties een impact kunnen hebben op het eindresultaat, hetzij ten goede of ten kwade.
Tijdens ons onderzoek werden een aantal hypothesen getest om te ontdekken wat volgens ons de optimale mix is.

Het ontslagen ‘Rheological team’

We merkten dat de standaard zerochrome-SbQ-emulsie erg lichtgevoelig is, maar ook een beetje de neiging heeft om pigment in de hooglichten te bevlekken.

In het begin merkten we dat het mengen van een coworking-colloïde die ongevoelig blijft, het opruimen kan helpen. Er waren veel mogelijke kandidaten beschikbaar die we het ‘Rheological Team’ noemden. Onze helden waren Arabische gom, xanthaangom, polyvinylpyrrolidon (PVP), AquazolTM, Laponite-JSTM, polyethyleenglycol (PEG), monopropyleenglycol, Aerosil 380 en gewone suiker.

Al deze componenten, naast vele andere op de markt, kunnen effectief worden gebruikt om de reologische eigenschappen van de mix te wijzigen. Dat wil zeggen, hoe het stroomt, hoeveel het waterbestendig is, hoe gemakkelijk het broost na het drogen, enzovoort^, enzovoort.

Simone begon met het mengen in kauwgom-arabisch, een deel met vier delen emulsie en kreeg een beter opruimgedrag. Dit coworking colloïdieprincipe kan ook met andere processen werken. De medewerker verhoogt de oplosbaarheid van de lichtgevoelige colloïde terwijl de actieve crosslinking onaangetast blijft. Er is een sweet spot tussen de twee componenten waar de ongewenste aantrekkingskracht van papiervezels en dwarsgekoppelde moleculen wordt geëlimineerd zonder verlies van de nadruk.

Na deze gedachtegang heeft Kees een aantal experimenten uitgevoerd met de andere kandidaten. Hoewel zijn onderzoek nuttig was, ontdekte hij dat een eenvoudige verandering in het proces ²⁰ veel effectiever was in het beheren van vlekken dan bij het testen van colloïdemixen. Het coworking colloid principe is dus zeker iets dat in bepaalde scenario’s nuttig kan zijn om het emulsiegedrag te wijzigen, maar niet een verplicht onderdeel van het proces. Ten slotte ontdekten we dat het gebruik van een vloeistof met de beste spreidingscapaciteit zou moeten leiden. Kijken naar airbrush medium recepten heeft ons in de goede richting gebracht. Deze worden gebruikt om acrylverf te verdunnen om het te gebruiken met een airbrush. De meeste bevatten water, propyleenglycol en of isopropanol. Zoals voor ²¹ jaar is een mengsel van 2 deeltjes isopropanol, 3 delen monopropyleenglycol en 10 delen water een goed begin. De lezer moet zich ervan bewust zijn dat deze verhoudingen moeten worden afgestemd op de papiermaatmethode, omdat verschillende maatmixen een andere affiniteit met isopropanol kunnen hebben en de emulsie door het papier kan worden geabsorbeerd, wat leidt tot vlek. Probeer in die gevallen een lagere mix zoals 1+1+10.

Beheer van de pH

Het is belangrijk om de pH van de oplossing aan te passen. We hebben geëxperimenteerd met ammoniak en magnesiumoxide. Beide werken goed. We gaven om praktische redenen de voorkeur aan ammoniak in ons standaardrecept, zoals het niet nodig is om residu uit te filteren.

In principe kan er gebruik gemaakt worden van andere alkali. Pas op dat sommigen, namelijk de zouten van boorzuur, bijna onmiddellijk zullen leiden tot de vorming van hydrogels door middel van chemische dwarslinken (kinderen weten dit als “salgeel”), terwijl anderen, bijvoorbeeld natriumhydroxide bij gebruik in combinatie met zwavelzuur als katalysator, kunnen leiden tot de vorming van een zoutoplossing (in dit geval natriumsulfaat) die de emulsie kan veroorzaken.

Soms, vooral wanneer men de SbQ-ratio probeert te verhogen, wordt de emulsie gevoeliger voor pH-veranderingen en kan de toevoeging van alkali leiden tot bewolking naarmate de neutrale pH wordt benaderd of overgestoken van zuur naar alkalisch. Als het zo is, kan het nuttig zijn om het alkalimiddel te verdunnen, bijvoorbeeld door 28% ammoniak 1+1 te verdunnen met gedestilleerd water. Een soepelere verhoging van de pH kan het probleem helpen voorkomen.

De maat van de maat

We deden onze tests meestal op gelatine en glutaaraldehyde gehard papier. Er is dus ruimte voor het testen met andere maatmaterialen en opties zoals polyvinylacetaten of acrylaten en zelfs dezelfde zeroch-SbQ-emulsie.

Er is vaak een misvatting over het formaat papier. Je ziet eigenlijk geen ongroot papier, tenzij je specifiek naar een lokale papiermaker gaat en een partij ongegrootted handpapier bestelt. Het eigenlijk ongrote papier zal fungeren als een spons en is vrij nutteloos in alternatieve fotografie. We moeten het hebben over het papier van de fabriek en papier op maat.
Alle commercieel verkrijgbare papieren zijn tot op zekere hoogte groot, met behulp van gelatine of een of ander synthetisch materiaal. De juiste vraag om te stellen is: “heb ik extra maat voor mijn proces / papieren combo?”. Er kunnen heel wat redenen zijn om dit te doen. Bij het afdrukken van koolstofoverdracht moet het ontvangstoppervlak bijvoorbeeld worden voorbereid, afhankelijk van de overdracht in volgorde (gelatine, albumine enz.). In het algemeen is de maatvoering nodig om overmatige opname van chemicaliën in de papiervezels te voorkomen. Maar ga er nooit vanuit dat het nodig is.
Hoewel men, zoals hierboven vermeld, in dit proces vaak de maat van het papier kan vermijden, hebben we de emulsie op verschillende papieren en verschillende maten getest. In de volgende tabel vatten we de belangrijkste resultaten samen.

Grootte van de	Notities van het sizing	De voorproppen	Nadelen
Zerochrome-SbQ	Een heldere laag van de emulsie wordt op papier gecoat en moet worden opgedroogd. Het papier wordt vervolgens blootgesteld voor twee of drie keer de standaardblootstelling om volledige polymerisatie te garanderen	Goede opruiming van hoogtepunten Meestal geen spray- of borstelontwikkeling nodig	Soms is één laag niet genoeg om het papier volledig te verkleinen.
Gelatine + Witte Acrylverf	Verschillende combinaties zijn mogelijk. Een levensvatbare formule is om een gelatineoplossing van 3% te maken en hetzelfde gewicht van witte acrylverf (of gesso) toe te voegen.	Glad oppervlak, goede hechting	Een beetje gevoelig voor vlekken, afhankelijk van het gebruikte acryl
PVAc Gamblin	Als referentie, verdun Gamblin maat 1+2, het papier. en laat het drogen.	Het gemak van behandeling Snel proces	Papier krijgt een plasticky gevoel, niet altijd welkom.
De AKD	AKD is beschikbaar als Aquapel. Maak een 1 procent suspensie in water. Laat het papier twee tot vijf minuten weken. – Droog. Druk op het behandelde papier.	Meestal een van de beste maatmethoden die beschikbaar zijn	Hoewel het op grote schaal wordt gebruikt in de papierindustrie, misschien niet buiten de sheen, zelfs niet bij de dealers van chemicaliën
Puur acryl	Een combinatie van verschillende acrylmediums kan samen met een witte acrylverf worden gebruikt.	Het gemak van behandeling Geen giftige hardeners bij betrokken Geschikt voor maatwerk Zeker om te worden overwogen om in de gereedschapskist te hebben	Verschillende combinaties leiden tot zeer goede of zeer slechte resultaten, afhankelijk van een aantal factoren.

Men moet bereid zijn om een beetje te experimenteren op dit gebied, zoals gebruikelijk in alternatieve technieken.

Leveranciers van leveranciers

Alle chemicaliën die in het artikel worden genoemd, zijn vaak verkrijgbaar bij verschillende bronnen, waaronder verschillende e-commerceplatforms, met uitzondering van SbQ.

Hoewel het kan worden besteld bij grote chemische bedrijven, is het prijskaartje daar normaal gesproken hoger dan in de toeleveringsketen van de drukkerij.

We kregen van de onze van Zhejiang Rongsheng Tech Co., Ltd in Quzhou City, provincie Zhejiang,
China, waarvan de website

Dit bedrijf, waarvan de vertegenwoordigers zeer vriendelijk en responsief zijn, produceert de SbQ-verbinding in poedervorm, die in het document is beschreven; het is ook beschikbaar als een voorgemengde emulsie, die een basis is voor het maken van zeefdruk; dus het is een semi-klaar product, dat normaal gesproken wordt geleverd aan andere bedrijven die zeefdruk maken voor die specifieke markt, normaal gesproken als onderdeel van grote B2B-overeenkomsten.

Deze emulsie is zeer stroperig, dus het moet worden verdund met gedestilleerd water of bij voorkeur de mix die wordt voorgesteld in het hoofdstuk De emulsie.

Aanbevolen verduning is 1 deel van semi-klaar emulsie met negen delen van de verdunningsmix. Verwacht een aantal verschillen, vooral in de snelheid van emulsie. De semi-klare emulsie is erg snel.

De conclusies van

Ons doel was niet om een one-shoe-fits-all oplossing voor pigmentafdrukken te vinden. Ook stellen we ook niet dat de combinatie die we experimenteerden in elke conditie werkt. We gebruiken een beetje verbeeldingskracht om een bekende en goed ingeburgerde chemische mix in een handgemaakt proces in kaart te brengen waarvoor het niet is ontworpen. Helaas, er zijn een aantal beperkingen waarmee we moeten werken.

Wij denken dat er een aantal opvallende voordelen zijn:

• Niet-toxiciteit of, althans, een toxiciteitsniveau dat ver van dichromaat afneemt
• Lange houdbaarheid van de hars
• Geen donkere reactie die leidt tot een lange houdbaarheid van gesensibiliseerde vellen
• Hoge gevoeligheid die leidt tot korte tijdsbelichtingen
• Gevoelig voor UV en bijna zichtbaar lichtspectrum, wat leidt tot mogelijk gebruik van een breder scala aan lichtbronnen
• Geen vlek afkomstig van sensitizer
• Geen behoefte aan langdurig wasproces, omdat er geen chemisch residu moet worden verwijderd ²², wat volgens ons afdrukken zijn met een goede permanentie.

Zoals altijd zijn er nadelen:

• chemicaliën die niet zo vaak verkrijgbaar zijn als dichromaat (waar het nog steeds legaal is)
• Kosten zijn niet onbetaalbaar, maar een beetje hoger dan gomdichromaat, zowel voor grondstoffen als voor de benodigde tijd
• De SbQ hars heeft wat werk nodig om zich voor te bereiden
• Het contrast is niet zo beheersbaar door de samenstelling van de hars te veranderen als met dichromaat

Als laatste opmerking denken we dat we met succes een manier hebben gevonden om een reeds beschikbare technologie aan te passen aan ons vakgebied.

Het is duidelijk dat er ruimte is voor verbetering, dus voel je vrij om je bevindingen te delen als je besluit om deze methode eens te proberen.

Gelukkige druk!

Galerij Simone Simoncini

Galerij Kees Brandenburg

Bibliografie (bibliografie)

1. Fotopolymeerontwerp: Fotocrosskoppelingsbaar Styrylpyridinium vervangt vinylpolymeren met absorptie Maxima van 270 nm tot 540 nm, Douglas G. Borden en Jack L. R. R. Williams en Makromol. De Chemus. 178.3035-3049 (1977), Onderzoekslaboratoria, Eastman Kodak Company, Rochester, New York 14650. De Verenigde Staten. ,1976 , 1976
2. Octrooi 4,272.620, Polyvinyl Alcohol-Styrylpyridinium fotogevoelige harsen en methode voor de vervaardiging daarvan, Kunihiro Ichimura, Yokohama, Japan 1981
3. Voorbereiding van wateroplosbare fotoresist afgeleid van poly (viny1 alcohol), KUNIHIRO ICHIMURA, Onderzoeksinstituut voor Polymeren en Textiel, 1-1-4 Yatabe-Higashi, Tsukuba, Ibaraki 305, Japan 1981
4. Voorbereiding en kenmerken van fotokoppelbaar poly (viny1 alcohol), KUNIHIRO ICHIMURA en SHOJI WATANABE, Instituut voor polymeren en textiel, 1-1-4 Yatabe-Higashi, Tsukuba, Ibaraki 305, Japan 1982
5. Fotocrosslinking gedrag van poly(vinylalcohol) met pendent styrylpyridinium of styrylquinolium groepen, Kunihiro Ichimura Onderzoeksinstituut voor polymeren en textiel, Yatabe-Higashi, Tsukuba, Ibaraki 305, Japan, 1987
6. Fotocrosslinking reacties van stilbazoliumzouten. Cockburn, Eleanor Stewart, Proefschrift, Stadsuniversiteit, Londen, 1992
7. Fotocrosslinkable Poly (vinylalcoholen): Voorbereiding, Eigenschappen en Toepassingen, Kunihiro Ichimura, HCR Beoordelingen, Vol. 3, p419-441, John Wiley & Sons, Inc, 1996
8. Polyvinylalcoholbasis lichtgevoelige hars, lichtgevoelige samenstelling en methode voor patroonvorming met dezelfde EP-0-779-553-B1, Europese octrooispecificatie, 1996
9. koolwaterstofharen, R. Mildenberg, M., Verenigde Staten Zander, G. Collin, uitgeverij van VCH. Inc., New York, Verenigde Staten, Verenigde Staten, Verenigde Staten, Verenigde Staten, Verenigde Staten
10. Lithografische weerstanden, in Kirk-Othmer Encyclopedie van chemische technologie, Vol. John Wiley & Sons, Inc.1999 – Bekijk alle bedrijven
11. Hydrocolloïde Toepassingen Gomtechnologie in de voedings- en andere industrieën, A. Nussinovitch, de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem – Faculteit Landbouw, Voedsel- en Milieuwetenschappen – Instituut voor Biochemie, Voeding en Voeding, Chapman & Hall, 1997
12. Industriële foto-initiators Een technische gids, W. Arthur Green, CRC Press – Taylor and Francis Group, LLC 2010
13. Foto-initiators voor polymeersynthese Scope, Reactiviteit en efficiëntie, Prof. Jean Pierre Fouassier et anderen. Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA. 2012 en 2012
14. Revisit to the Photocrosslinking Behavior of PVA-SbQ als een Water-Oplosbare Fotopolymeer met Anomally Low Inhoud van In de Geschilderde Stilbazole Side Chains, Kunihiro Ichimura, Shuji Iwata, Shin’ya Mochizuki, Mamoru Ohmi, Daisasa Adachi R&D Center, Murakami Corporation, 8-39-2
15. ECHA/RAC/SEAC: Advies nr. AFA-O-0000006524-74-02/F, Europees Agentschap voor chemische stoffen, 2016
16. Evaluatie van alternatieve kruisingsmiddelen in poly(vinylalcohol) hydrogels, Audie Thompson en anderen, Journal of Polymer Science, Deel 1 Issue 2 2018
17. Fysieke eigenschappen van PVOH Resin, Kuraray Corp., 2022
18. Handboek van in water oplosbaar tandvlees en harsen, Robert L. Davidson van McGraw-Hill in 1980.
19. Koreaanse patent KR20010107288A – Productiemethode voor lichtgevoelige polymeerhars, Yisoon Park, Daegu
20. Mitsubishi Chemical Group – Sterke acidic Cation Exchange Resins
    https://www.m-chemical.co.jp/nl/producten/departments/mcc/ion/product/1201064-8072.html

Opmerkingen:

¹ Nog steeds vlak voordat het Eu-verbod in 2017 plaatsvond, werden chroomzouten door de drukkerij als moeilijk te vervangen door niet-toxische alternatieven geduwd. Zie de ECHA-advies nr. AFAO00005006524-74-02/F bij de vervanging van dichromaten in de metaalvormende fotoresistenindustrie.

² Zie: Industriële foto-initiators A Technische Gids, W. Arthur Green, CRC Press – Taylor and Francis Group, LLC, 2010

³ Benzenediazonium, 4-(fenylamino)-,-sulfaat (1:1), polymeer met formaldehyde

⁴ 4,4 ‘ – diazidostilbee -2,2’ – disulfonisch Acid-onnariumzout Tetrahydraat

⁵ polyvinylpyrrolidon

⁶ Hier verwijzend naar kauwgom, caseïne, “directe koolstof” en in het algemeen die niet impliceren dat de afbeelding wordt overgebracht naar een laatste, schoon substraat.

⁷ zie bibliografie, nr. 2 en 3.

⁸ zie Kurarai, Basis Fysieke eigenschappen van PVOH hars, 2022

⁹ Houd er rekening mee dat een groot deel van de verschillende variaties mogelijk is door het type PVOH (gedeeltelijk en volledig gehydrolyseerd, of een mix van de twee) en het type katalysator (zwavel, zwavelzuur, fosforzuur), maar het gaat veel verder dan het bereik van dit artikel. Als iemand geïnteresseerd is in experimenteren, raadpleeg dan Photopolymer Design: Fotocrosslinkable Styrylpyridinium vervangt vinylpolymeren met Absorptie Maxima van 270 nm tot 540 nm, Douglas G. Borden en Jack L. R. R. Williams en Makromol. De Chemus. 178.3035-3049 (1977) en Patent 4.272.620 van de Verenigde Staten, polyvinylalcohol-Styrylpyridineium, lichtgevoelige harsen en methode voor de vervaardiging daarvan, Kunihiro Ichimura, Yokohama, Japan 1981.

¹⁰10 Houd er bij het gebruik van 28% van de ammoniak rekening mee dat zelfs een daling kan leiden tot significante veranderingen in de pH. Je moet dus testen hoeveel ammoniak nodig is om een bepaald volume de gewenste pH te bereiken. Het is raadzaam om verschillende concentraties te hebben, zoals 28%, 14%, 7% om de juiste hoeveelheid in de mix te stoppen.

¹¹ De reactieoplossingen verhogen de fotosensitiviteit naarmate de reactie vordert. De voortgang van deze reactie kan daarom gemakkelijk worden getraceerd met de mate van fotosensitiviteit van de reactieoplossing.In beide gevallen kan de oplossing verkregen na voltooiing van de reactie worden gebruikt, zonder zuivering als een lichtgevoelige vloeistof van hoge gevoeligheid “in de Verenigde Staten Patent 4.27620, Polyvinylalcohol-Styrylpyipyinium fotogevoelige harsen en methode voor de productie daarvan, Kunihiro Ichimura.

¹² Bijvoorbeeld, met ammoniak krijgt ammoniumfosfaat, ammoniumsulfaat zoals voor andere zuren, of fosfor, zwavelhoudende of andere zuren, dienovereenkomstig als katalysator werden gebruikt.

¹³De gewenste zuivering van de hars wordt bereikt na voltooiing van de reactie door het resulterende reactiemengsel in een grote hoeveelheid niet-oplosbaar te gieten, zoals aceton, ethanol of dioxaan of een coagulatiebad dat een stof bevat als natriumsufaat of kaliumsulfaat en daardoor de fotogevoelige hars bespoedigt, waarbij de neerslaghars wordt gescheiden van een oplosmiddel of een bad en de gescheiden hars wordt gewassen. De grondige verwijdering van het spoor van het zuur dat als katalysator wordt gebruikt, wordt bereikt door de hars te wassen met alcohol die een kleine hoeveelheid ammoniak bevat of de hars herhaalde revoorslag geeft”, in de Verenigde Staten Patent 4.272.620, Polyvinylalcohol – Styrylpyridinium fotogevoelige harsen en methode voor de productie daarvan, Kunihiro Ichimura.

¹⁴ “In het reactiemengsel werd 2,5 g Amberlite IR-45 toegevoegd … toen werd de pH van het mengsel gecontroleerd als neutraal en vervolgens werd het mengsel gefilterd … om een lichtgeel polymeer waterige oplossing te verkrijgen” in Polyvinyl alcohol base base ongevoelig hars, fotogevoelige samenstelling en methode voor patroonvorming met dezelfde, EP-0-779-553-B1, Europese Octrooispecificatie, 1996, Synthese.

¹⁵ Een eenvoudige beschrijving van wat een kationische ionenruilbeurshars is: “De sterk zure kationale harsen zijn kralenachtige producten met een sulfonische zuurgroep in het kruisgekoppelde styreenframe. De sulfonzuurgroep (-HSO3) is de uitwisselingsgroep en gedraagt zich als een sterk zuur, dat zich distantieert met (-SO3) en H+ zelfs in zure oplossingen, om nog maar te zwijgen van alka-oplossingen.” – Mitsubishi Chem. Corp.l (gereed)
https://www.m-chemical.co.jp/nl/producten/departments/mcc/ion/product/1201064-8072.html

¹⁶ Koreaanse patent KR20010107288A – Productiemethode voor fotogevoelige polymeer Resin

¹⁷17 Afhankelijk van de pigmentconcentratie en poetsgewoonten, kan het nodig zijn om de PVAc-concentratie te verhogen. Het is echter mogelijk, zoals in de onderstaande voorbeelden, om zeer nette resultaten te verkrijgen.

¹⁸ Het vermogen van bepaalde gevoeligheden, met name dichromaten, om een colloïde te kruisen in afwezigheid van licht.

¹⁹19: Handboek van in water oplosbaar tandvlees en harsen, 24-8, R.L. Davidson, McGraw-Hill, 1980.

²⁰ Verwijzend hier naar de interleaving, heldere gevoelige laag voor elke gepigmenteerde.

²¹ Ref.: hoofdstuk “De emulsie”.

²² PVOH kan bijvoorbeeld ook worden gekoppeld aan ijzerzouten, maar het is heel gezond verstand dat het verwijderen van chemicaliën altijd lastiger is dan niet te hoeven.

Over de auteurs

Simone Simoncini van Simoncini
Ik woon in Italië en ben sinds 2003 een amateur-beoefenaar van alternatieve druktechnieken. 59, ik ontwikkelde 48 jaar geleden mijn eerste FP4-rol, ik begon op het gebied van alternatieve druktechnieken met op ijzer gebaseerd (voornamelijk kallitype), maar naarmate ik ouder werd, voelde ik me steeds meer enthousiast om meer te experimenteren met schilderkunstige technieken zoals gomdichromate, gumoil en sury samen met een beetje koolstofoverdracht. Allemaal rond dichromaat. Dus ben ik steeds geïnteresseerd geraakt in het vinden van manieren om ze te vervangen, en hier ben ik.
Hier kun je een aantal van mijn werk zien: Facebook.com/simone.simoncini.338 Om een regel te laten vallen:

Kees Brandenburg
Ik ben fotograaf en drukker in Nederland. Ik geef les in alternatieve druktechnieken en werk aan tentoonstellingsprojecten met/voor fotografen en kunstenaars in mijn atelier. Mijn primaire focus ligt op pigmentcolloïde technieken, met name koolstofoverdracht, gom, caseïne en soortgelijke methoden. Al meer dan een decennium concentreer ik me op niet-toxische of minder giftige processen en was ik een vroege adoptant van het Chiba-systeem van Halvor Bjarngrd met citraat van ijzerboliemmonium. Ik gebruik DAS met gelatine voor koolstofoverdracht, caseïne en polyvinylpyrrolidon (PVP) en experimenteerde met riboflavine als initiator met verschillende colloïden. Ik vind het leuk om te experimenteren en te onderzoeken om nieuwe en oude kennis te verbinden voor bredere en rijkere manieren om het hedendaagse (meestal digitale) fotografische beeld te materialiseren. Sinds 2009 organiseer en onderhoud ik de alt. foto mailing lijst.
Website: polychrome.nl | workshops.polychrome.nl |

Dit werk (dit artikel op deze pagina, niet de rest van de website) valt onder een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 4.0 Internationaal licentie: https://creativecommons.org/licenses/like per-nc-sa/4.0/

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 4.0 Internationaal-licentie. Categorieën

Aanbevolen lezen – Meer informatie over Gum-bichromaten

Gum Printing: een stapsgewijze handleiding, het benadrukken van artiesten en hun creatieve praktijk

Gemaakt door Christina Z Anderson

• Koop bij Amazon.com
• Koop bij Amazon.co.uk

Een stapsgewijze beschrijving van het gomdrukproces en toont kunstwerken van kunstenaars, variërend van monochroom tot kleurrijk en van subtiel tot gedurfd.

---

Technische handleiding voor het afdrukken van ginums

De by Calvin Grier

• Koop rechtstreeks bij de auteur (directe download direct)

Een 5-delige serie die het bichromeproces van de gom perfectioneert.Voor de gevorderde gum bichromtes artiest.

---

Het Gum Bichrome Boek: Niet-zilveren methoden voor het maken van fotografische afdrukken

Geschreven door David Scopick

• Koop bij Amazon.com
• Koop bij Amazon.co.uk

Stapsgewijze handleiding voor gombichromaten.

Er is een goede reden waarom kunstenaars ervoor kiezen om AlternativePhotography.com niet te steunen.

Niet iedereen kan het zich nu veroorloven om te doneren. Daarom kiezen we ervoor om onze leermiddelen open te houden voor iedereen. Als jij dit bent, blijf dan leren, laat je inspireren en maak je gratis contact. Maar als je kunt, dan zijn hier drie goede redenen om te doneren of een van onze ondersteunende leden te worden.

• We willen onze ur kwaliteitsvolle leerbron gratis houden, het werk van inspirerende kunstenaars blijven ondersteunen en evenementen met elkaar verbindende kunstenaars in de gemeenschap blijven runnen.
• We zijn onafhankelijk en dwingen onze website geen paywalls af of bevuilen onze website met gesponsorde inhoud en betaalde berichten. Je kunt erop vertrouwen dat alles wat we toevoegen er is, omdat we denken dat het goed is.
• Het kost niet veel en kost minder tijd dan nodig was om dit bericht te lezen.

Kies ervoor om AlternativePhotography.com jarenlang te ondersteunen met een maandelijks abonnement van 5 dollar per maand, of een jaarlijks abonnement van 48 dollar per jaar, of een bedrag van uw keuze. Het duurt minder dan een minuut om het op te zetten en u kunt er zeker van zijn dat u elke maand een grote impact hebt om ons te helpen. – Dank je wel.

Vorige keer

Paul Ligas van Paul

Volgende stap

AI omarmen of afwijzen?

“Zerochrome-SbQ – Een levensvatbaar alternatief voor chroomzouten in gepigmenteerd colloïde printen”

1. Kees Brandenburg23 oktober, 2023 om 8:59 uur Hoi Kevin,Wij maken gebruik van transparante emulsies van SbQ. Ofwel huis gemaakt of gekocht bij onze leverancier.
2. Kevin Yang (voetbal)19 oktober, 2023 om 7:30 uur De emulsies van de schermfoto zijn gewoonlijk blauw, paars, enz.
   Het is ook mogelijk om niet-gekleurde SBQ foto-emulsie te produceren.
   Wat is meer geschikt voor u, transparante PVA-SBQ waterige oplossing of witte emulsie?
3. Simone (zang)18 oktober, 2023 om 21:04 uur Hoi Kevin. In principe gebruiken we de emulsie als medium om pigment te dragen en een afdruk direct op papier te maken.
   Kees experimenteert momenteel ook met de emulsie als medium om fotopolymeerplaten te maken, en het werkt. Al het onderzoek begon jaren geleden op zoek naar een vervanging van de gom/bichromate mix en de vraag die ik in gedachten had was “is er een zeefdruk-emulsie die helder is in plaats van paars/roze/blauw ?” Ik was op zoek naar een tussenproduct, maar het was niet beschikbaar in Italië. Later kwam ik erachter dat zo’n product in China bestond en begon te experimenteren.
4. Kees Brandenburg18 oktober, 2023 om 21:02 uur Hoi Kevin,Bedankt voor je reactie. Uw kennis kan een grote hulp zijn! We gebruiken een duidelijke niet-gepigmenteerde PVA-SbQ-emulsie als een lichtgevoelige bindmiddel voor een fotografische druktechniek die veel lijkt op het afdrukken van kauwgom. Gomdruk maakt gebruik van gom arabisch gesensibiliseerd met dichromaten. Een transparant pigment wordt gemengd in de emulsie en deze nu wordt gekleurde emulsie aangebracht op een vel papier door een dunne laag op te poetsen. Bij droog wordt de laag blootgesteld door een negatief en in water gewassen. Het beeld zal zichtbaar zijn omdat de emulsie het pigment evenredig houdt aan de transparantie van het negatieve. Zowel kauwgomprinten als zerochrome-SbQ bouwen een complete toonschaal op door in lagen af te drukken. Hierdoor is het ook mogelijk om full colour te printen. PVA-SbQ heeft niet-van-de nadelen die andere gevoeligheden hebben als toxiciteit, vlekken of een donker effect. Ook het feit dat de polyvinylalcohol alle oorspronkelijke eigenschappen behoudt, is geweldig wanneer gesynthetiseerd met SbQ is geweldig. Stuur ons een mail. zodat we verder kunnen bespreken als je wilt.
5. Kevin Yang (voetbal)18 oktober, 2023 om 8:48 uur Ik ben een foto-emulsie engineer en ik ben erg bekend met de synthese en toepassing van PVA-SBQ. Maar ik weet niet wat je met PVA-SBQ doet? Ik hoop dat mijn vakkennis je kan helpen
6. Kees Brandenburg15 juni, 2023 om 10:00 uur Hoi Gary, ik weet alles
   Het is een goed idee om met deze nieuwe aanpak te denken aan CO2-overdracht. Er zijn verschillende nadelen.Als carbonprinters hebben we alle capaciteiten van gelatine nodig. De zwelling en geleer, de omkeerbaarheid van alle toestanden, droog, gel en vloeistof, en de zeer handige temperaturen waar deze toestanden veranderen. PVOH kan alleen nooit een vervanging zijn voor gelatine. We hebben gewoon gelatine nodig als almachtig werkpaard in het parings- en overdrachtsproces.Omdat het SbQ-poeder de polyvinylalcoholmoleculen eigenlijk ‘verandert’, waardoor ze lichtgevoelig worden, kunnen we de SbQ-verbinding niet zelf gebruiken om andere colloïden zoals gelatine te sensibiliseren. Het is geen sensibilisator, maar een aangepast reagens. In dit opzicht is het letterlijk en vrijwel gebonden aan PVOH.Dat laat ons alleen het idee over om gelatine te mengen en de gevoelige Z-SbQ-emulsie was alleen dat emulsie lichtgevoelig is en de gelatine niet. Het is dicht bij ons concept van co-working colloïden. Mijn onderbuikgevoel zegt dat het niet zal werken omdat de geharde beeldlaag alleen zal bestaan uit gehard polyvinyl-alcohol met pigment en misschien wat gelatine ‘geïncorporeerd’ in de crosslinked PVOH structuur.Dat bevatte niet-geharde gelatine, en het grootste deel van de gelatine eronder, kan een soort paring in het koude paringsbad vergemakkelijken. Maar de overdracht van een geharde polyvinylalcohol-fotolaag is zo verschillend van een gelatine-gelatine/gelatine-albumie of gelatine-acryllische overdracht dat ik denk dat het niet erg goed zal werken. Ik weet gewoon niet of die laag in het warme bad zal blijven hangen als de gelatine is opgelost en de transferbinding wordt gemaximaliseerd als alleen met gelatine. Maar het is de moeite waard om te proberen.Aan de andere kant is het een interessant idee om te zoeken naar colloïden die wel gelatine hebben, zoals zwelling en geleergedrag en die niet van dierlijke oorsprong zijn. Dan kunnen we niet-toxisch en ook klimaatneutraal printen ;).
7. Simone Simoncini van Simoncini15 juni, 2023 om 9:55 uur Hoi Gary. Zoals op uw vraag, niet dat ik op de hoogte ben. We kunnen het proberen, want het is vrij eenvoudig om een beetje mix te maken met gelatine in plaats van PVOH. Ik denk echter niet dat het gaat werken, want er is geen enkele verwijzing in de literatuur die suggereert dat SbQ zal reageren met gelatine. Het lijkt heel specifiek te zijn voor PVOH, niet uit te sluiten dat andere colloïden met een meer vergelijkbare chemische structuur als PVOH ook kunnen worden gekruist. De reaon omdat het zo specifiek en eigenaardig is, is dat in tegenstelling tot normale crosslinkers, die werken die vrije radicalen genereren wanneer energie (uv-licht) ze raakt, SbQ het polymeer verandert waardoor het zelf gevoelig wordt. Dit is, voor mijn knowlodge, ook de reden waarom zo stabiel is na de mix. Wanneer je de zuur gekatalyseerde reacion voltooit, krijg je een nieuw polymeer.
   Hoop dat dit helpt
8. Gary Baker (voetballer)15 juni, 2023 om 2:26 uur Zeer interessant en informatief artikel. Dank u voor het vrij delen van deze informatie en de vele uren van onderzoek die uiteraard in deze onderneming zijn gegaan. Heeft een van jullie onderzoek gedaan naar het gebruik van SbQ als een gevoelig middel voor gepigmenteerde gelatine in het koolstofoverdrachtsproces? Ik blijf dat DAS enigszins problematisch is om mee te werken, vooral met betrekking tot de stikstofuitgassen en de noodzaak om kaliumpermanganaat te gebruiken om de resterende DAS te verwijderen
9. Kees Brandenburg1 juni, 2023 om 8:23 uur Nog meer links:
   https://emulsive.org/artikelen/donkereroom/donkereroom-printen/elektr-de-humble-cyanotypewith-a-v.larger-voor-douwe-krooshof
   https://youtu.be/zI1nWHuX3N0
10. Kees Brandenburg1 juni, 2023 om 8:18 uur Hoi Ruben,
    Ik denk dat je wat UV nodig hebt, maar niet zo veel, omdat het materiaal erg gevoelig is. Een soort van projectieblootstelling zou mogelijk zijn. Als u bijvoorbeeld een oude diaprojector hebt, is dit een goede voor het testen met een redelijke lange tijd. Bij een normale condensorvergroter zal er niet genoeg actinisch licht zijn. Maar waarom niet experimenteren met een led UV-bron in een vergroter. Er zijn verschillende mensen die experimenteren met UV-vergroters. In Nederland hebben we Douwe Krooshof die een werkende vergroter heeft gebouwd en zijn ontwerp helemaal afstemt: https://www.cyanotypist.com/about. En Urs Sch-tz probeerde zijn vergroter in een workshop bij Calvin Grier en die ook met de pmf-emulsie werkte: https://www.facebook.com/groups/175841022583534/permalink/2442766452557655/
11. Ruben van Luijk (s)31 mei, 2023 om 17:29 Daar is het dan, Kees (& Simone)! Slechts één brandende vraag, gezien de lichtgevoeligheid van SbQ: zou het mogelijk zijn om dit te gebruiken in een donkere ruimteprojector? Met of zonder specifieke UV-lichtbron geïnstalleerd?
    Dat zou een heel nieuw balpark met mogelijkheden openen.
12. Kees Brandenburg25 mei, 2023 om 15:08 uur Luis, bedankt voor je compliment en opmerkingen. Ik ben echter een fout om de risico’s van fosforzuur met dichromaten te vergelijken. Fosforzuur heeft zorg en voorzorg nodig bij het gebruik ervan, zoals alle zuren wel, maar heeft niet de toxische risico’s van de kankerverwekkende en mutagene chroomzouten. Fosforzuur wordt veel gebruikt, ook in voedingsmiddelen en dranken (coca-cola), reinigingsproducten en meststoffen. Ook daar worden bedrijven kritiek op gekregen. Als je wilt voorkomen dat het hier wordt gebruikt, kun je de kant-en-klare emulsie kopen, zoals Simone zei. We wilden het hele proces van het maken van je eigen Zerochrome-SbQ beschrijven. De emulsie, klaar gemaakt of zelfgemaakt en klaar, is absoluut niet giftig omdat al het fosforzuur wordt geneutraliseerd.We zullen kijken naar de mogelijkheden om andere zuren te gebruiken bij het maken van de SbQ-emulsie met PVOH.Nog meer info:Fosforisch zuurC.B. Spanjehour, in Encyclopedie van Toxicologie (Derde editie), 2014
    Het abstracteFosforzuur, ook wel orthofosforzuur genoemd, is een driesrotinezuur dat bestaat als een dichte vloeistof. Het is een irriterend of corrosief voor de huid, ogen en andere slijmvliezen van zowel mensen als proefdieren. De zouten vertonen echter een aanzienlijk lager irritantiepotentieel. Bij muizen is gematigde toxiciteit waargenomen bij muizen die via de inhalatieroute worden blootgesteld. Fosforzuur is niet genotoxisch of kankerverwekkend, maar er wordt gemeld dat fosfaatzouten de activiteit van bekende kankerverwekkende stoffen bevorderen. Blootstellingen worden meestal behandeld door irrigatie of spoelen met water. Fosforzuur heeft veel belangstelling gewekt als voedingsadditief voor verschillende coladranken, wat grote controverse veroorzaakte met betrekking tot de mogelijkheid van schadelijke effecten. De belangrijkste aandacht voor de vervuiling van het watermilieu is de pH van het water wat betreft de gevolgen voor de inheemse flora en fauna. Er is geen bioamplificatie of bioaccumulatie gemeld.https://www.coca-cola.co.uk/onze business/faqs/hy-is-fosforic-zuur-gebruiked-in-coca-cola-drinks-dieet-coke-coke-ruk-nul
13. De simone23 mei 2023 om 9:24 uur Hoi Chris en Luis en bedankt voor de reacties. Een differentiatie is in orde tussen verschillende termen. Laten we zeggen dat “niet-toxisch” een vereenvoudigde manier is om naar dingen te kijken. Fosforzuur is natuurlijk een agressieve chemische stof, die met de juiste zorg moet worden behandeld. MAAR, hetzelfde geldt voor oxaalzuur, of een zeer sterk zuur, zoals zout. En vele anderen ook. Natrium- of kaliumhydroxide als een ander voorbeeld. De meeste van deze chemicaliën zijn vaak verkrijgbaar in drogisterijen. Zoutzuur is algemeen verkrijgbaar als reinigingsmiddel, dus fosforzuur is in de handel verkrijgbaar in een verdunning van 15% als ontroestmiddel. Caustic soda is ook nogal smerig, bijvoorbeeld
    Het is inderdaad een chemisch proces. Wanneer het resultaat op de juiste manier is gedaan, is het vrij niet-toxisch, omdat de bijproducten van neutralisatie (indien met behulp van fosforzuurzuur en ammoniak) ammoniumfosfaat is, of (indien gebruikt met zwavelzuur en ammoniak) sulfaat. Natuurlijk is een meer sppedy-aanpak om de semi-klare emulsie van de leverancier te kopen, wat opnieuw vrij giftig is en slechts kleine aanpassingen vereist, omdat de initiële pH ongeveer 4,5 is. Toch, hoezeer ik me ook heel veilig voel bij het hanteren van zowel het zelfgemaakte als de semi-klare emulsie, zou ik het niet drinken of verwerken in de keuken.
14. Chris Feeger (schrijver)22 mei 2023 om 7:54 uur Dit ziet er veelbelovend uit en dank gaat u beiden uit voor uw uitgebreide onderzoek, Simone & Kees, voor het vrij delen van uw bevindingen met de alternatieve printgemeenschap. Ik ben benieuwd of je iets toe te voegen had aan Luis’ opmerking (hieronder) over het gebruik van fosforzuur. Zijn er alternatieven die je hebt geprobeerd? Zou oxaalzuur een levensvatbaar alternatief zijn? Of misschien iets meer goedaardigs? Het vinden van de meest menselijke en milieuvriendelijke chemicaliën is logisch, vooral in de context van uw Zerochrome-SbQ-aanpak. Nogmaals, heren, bedankt voor uw genereuze en vooruitstrevende benadering.
15. LUIS EEN GUEVARA14 mei 2023 om 16:16 uur Geweldig grondig artikel, chock vol nuttige informatie, maar definetily is een giftig proces!
    Fosforzuur is een nee. Ik realiseer me dat mensen die de risico’s van dichromaten niet erg vonden, er graag een vervanging voor hebben nu ze wettelijk niet beschikbaar zijn in de EU, maar lezers moeten goed nadenken over waarom die beperking is geïmplementeerd.
16. Simone Simoncini van Simoncini13 mei, 2023 om 8:24 uur Geweldig! Laten we ideeën delen over hoe de workflow aan te passen, kijk ernaar uit!
17. Daniel Zilbersheid van Daniel12 mei, 2023 om 22:40 uur Ik heb echt uitgekeken naar dit artikel! SbQ en SbQ emulsie zijn onderweg naar mij.

Laat een reactie achter

Commentaar van deNaam van de naam E-mail Website van de website

Doe een donatieHelp ons deze gratis leerbron te ondersteunen met meer dan 900 artikelen.Selecteer een eenmalig bedrag om te doneren:
20 dollar	50 dollar	100 euro
of een ondersteunend lid worden



Advertentie – hopelijk relevant

Reclame maken voor de advertentie

Help deze gratis bron te ondersteunen

Wij waarderen uw hulp echt bij het houden van deze gratis bron met meer dan 900 artikelen draaiende.
• Ondersteunend lid worden – op elk moment annuleren, geen verplichtingen

Alle bijdragen gaan naar het runnen van deze website. Niemand wordt betaald.

Informatie over AlternativePhotography.com

Historische fotografische methoden die vandaag in gebruik zijn – dat betekent LEREN om emulsies en jaspapier met de hand te mengen. Krijg INSPIRED van de galerijen en het delen van uw ervaringen en CONNECT met anderen.

Alle tekst en afbeeldingen copyright 2000-2023. Alle rechten voorbehouden.

Volg ons op:

Snelkoppelingen: Over ons | Neem eengalerie | Komnaar defoto | Word lid van detitel | Lid worden

Wij zijn een non-profit organisatie en waarderen uw steun zeer.

2024 Dispatch a GeneratesPress Site door Flint Skin