broomoliedruk Broomoliedruk is een variant van het oliedrukprocédé. De werking berust op het principe dat geharde gelatine niet zwelt in water en ongeharde gelatine wel. De geharde gelatine kan op deze wijze vette inkt vast houden die op de overige plaatsen door het water wordt afgestoten. Bij de broomoliedruk wordt een vergroting op barietpapier gemaakt die daarna gebleekt en gehard wordt. Het oorspronkelijke (zilver)beeld is dan verdwenen. De vochtige druk wordt daarna op een speciale wijze met vette inkt getamponneerd waarmee het oorspronkelijke beeld, maar nu in inkt, opnieuw verschijnt. Eventueel kan de nog vochtige inkt op een nieuwe drager worden overgedragen.

albuminedruk Albuminepapier was het dominante afdrukmateriaal in de tweede helft van de negentiende eeuw. Door een coating van papier met een dunne laag albumine (gemaakt van eiwit) ontstaat er een fraaie scherpte en glans in de afdruk. Er wordt zout gemengd door de albumine zodat na het aanbrengen van een zilvernitraat-oplossing het papier lichtgevoelig wordt. Het beeld wordt, net als bij de andere contactdruk procédés, gevormd enkel door de inwerking van het licht.